Archiwum kategorii: E

Wilnopedia

Internet w zawrotnym tempie podbija świat, stając się najważniejszym środkiem komunikacyjnym, za którym zdecydowanie przemawia przyszłość. Właśnie wychodząc z tego założenia podejmujemy się pionierskiego trudu organizacyjnego, mającego na celu powołanie do życia INTERNETOWEJ ENCYKLOPEDII WILNA I WILEŃSZCZYZNY pod jakże swojsko brzmiącą nazwą WILNOPEDIA.

Jak na prawdziwą encyklopedię przystało, ma to być przebogate treściowo kompendium wiedzy o dziejach, ludziach oraz ziemi, której od dziada pradziada jesteśmy przypisani, utożsamiając ją z Ojczyzną i pozostając wiernymi na dobre i złe. Liczymy, że w temacie tym znajdziemy wielu nieobojętnych wobec wszystkiego, co się kojarzy z miejscem zamieszkania, z ciekawymi faktami: jak wygrzebanymi spod patyny czasu, tak też nam współczesnymi, które jutro i pojutrze staną się… historią. I że ci nieobojętni zechcą posiadaną wiedzą podzielić się z innymi. By wspólnym wysiłkiem ocalać od zapomnienia wszystko, co ocalenia warte. Innymi słowy, ma to być dzieło zbiorowe, które wydawca ze swej strony będzie odpowiednio opracowywać i systematyzować, czyli nadawać mu kształt, pozwalający w maksymalnie szybki i dogodny sposób uzyskać niezbędną informację przez każdego użytkownika.

W celu łatwiejszego porządkowania haseł proponujemy w fazie rozruchowej umieszczanie ich w koniecznie ilustrowanych zdjęciami następujących blokach tematycznych:

  • Ludzie oraz tworzone przez nich grupy (zawiłe, nieraz repatriacyjno-emigracyjne losy rozsianych po szerokim świecie rodaków, życiorysy zasłużonych postaci, sploty rodzinne, stowarzyszenia, zespoły artystyczne, itd.).
  • Wydarzenia (sięgające czasów zamierzchłych i te współczesne, niezależnie od ich rangi).
  • Informacja, dotycząca poszczególnych miejscowości i obiektów (wsi, miasteczek, szkół, dworków, kapliczek czy nawet krzyży przydrożnych).
  • Szeroko rozumiana gwara wileńska.
  • Wszelka inna informacja (przekazywane z ust do ust podania, folklor, ciekawostki).

Chcielibyśmy wierzyć, że krąg autorów WILNOPEDII będzie rozległy, a w pierwszą kolej zechcą doń zaciągnąć się ci o pasji krajoznawczej, nieobojętni wobec ocalania od zapomnienia naszej wspólnej spuścizny. Wszyscy oni zostaną umieszczeni na specjalnej, godnej szczególnego szacunku i podzięki honorowej liście. Nie musimy zapewne mówić, że zależy nam na informacji ze wszech miar wiarygodnej, sprawdzonej w źródłach. Żeby ci, kto zechce z niej skorzystać, nie został wprowadzony w błąd.

Dzięki przywilejom Internetu WILNOPEDIA będzie stale uzupełniania i aktualizowana. Chcielibyśmy ją zamknąć jako minimum 100 tysiącami haseł, przy czym każde w wersji dwojakiej: skróconej bądź rozbudowanej. Czy tak się stanie ku naszemu wspólnemu pożytkowi, zależy przede wszystkim od Ciebie, szanowny Rodaku. Niezależnie od tego, czy teraz mieszkasz na Łosiówce, czy los Cię rzucił do Toronto albo do Magadanu, a może w ogóle w Wilnie nie byłeś, choć chowasz je w sercu. Zapraszamy każdego do jej współtworzenia, jak też do czerpania w razie potrzeby z tego źródła wiedzy.

Niech zawołanie: „WILNOPEDIO, stań się!” znajdzie doprawdy liczny odzew. Jako dowód, że obchodzi nas, by zostawić potomnym możliwie najpełniejsze świadectwo obecności dziejowej przodków i obecnie żyjących.

Europejska Fundacja Praw Człowieka

W lutym 2011 r. Instytut Monitorowania Praw Człowieka w Wilnie (HRMI) w swym Raporcie Alternatywnym na podstawie Czwartego i Piątego Raportu Okresowego Litwy, który powstał w oparciu o Międzynarodową Konwencję ws likwidacji wszelkich form dyskryminacji rasowej (CERD) podkreślił, że „Litwa charakteryzuje się niskim poziomem wiedzy o prawach człowieka wśród decydentów, urzędników państwowych, sądownictwa, mediów i generalnie społeczeństwa. Państwo musi rozwinąć skuteczne ramy instytucjonalne i prawne w celu ochrony praw człowieka na Litwie.”

EFPCz, w podobnym raporcie z marca 2011 roku, podkreśliła, iż utożsamia się z argumentami i oświadczeniami zawartymi w Alternatywnym Raporcie, przedstawionym przez HRMI. W raporcie dotyczącym praw człowieka na Litwie autorstwa Biura Demokracji, Praw Człowieka i Pracy z dnia 8 kwietnia 2011 roku stwierdza się, że „​​dyskryminacja kobiet oraz mniejszości etnicznych i seksualnych wciąż istnieje”, oraz że „nietolerancja i społeczna dyskryminacja wobec mniejszości etnicznych i narodowych nie znika. Podkreśla się również, iż „antysemickie i rasistowskie komentarze w internecie pozostają powszechne“.

Litwa jest jedynym państwem, które ratyfikowało Konwencję Ramową o Ochronie Praw Mniejszości Narodowych, a następnie zniosło Ustawę o mniejszościach narodowych. Dlatego też od roku 2010 nie istnieje prawo chroniące tę wrażliwą grupę. W ciągu ostatnich dwóch lat przeciwko mniejszościom wszczęto wiele administracyjnych i prawnych postępowań. Wypowiedzi szerzące nienawiść, prześladowania, uprzedzenia, stereotypy oraz negatywny obraz grup mniejszościowych stały się niestety powszechne w litewskich mediach, łącznie z komentarzami czytelników. Znane są tylko nieliczne procesy sądowe dot. dyskryminacji na tle rasowym i etnicznym. Liczne ataki rasistowskie nie były odpowiednio zbadane, a przestępcy nie zostali pociągnięci do odpowiedzialności karnej.

Fundacja w Wilnie, broniąca praw człowieka i mniejszości narodowych.