Aleksander Lewicki

Aleksander Lewicki – urodził się 18 lutego 1959 roku na terenie obecnej Białorusi w katolickiej polskiej rodzinie. Ukończył 10 klas szkoły białoruskiej z nauczaniem w języku rosyjskim. Ojczystego języka w piśmie nauczył się sam. W swojej rodzinnej wsi Bojary był jedynym dzieckiem mówiącym po polsku i wielokrotnie poniżany za polską mowę. Od roku 1976 do dziś mieszka w Wilnie. Zaliczył 3 lata Wileńskiej Politechniki. Ciężka finansowa i rodzinna sytuacja spowodowały przerwanie studiów. Od roku 2007 pracuje ochroniarzem w litewskim progimnazjum im. Szymona Daukantasa w Wilnie. Zawsze czuł potrzebę pisania. Posługuje się w mowie i piśmie 4-ma językami (polskim, rosyjskim, białoruskim i litewskim).

Przez wiele lat pełnił funkcję przewodniczącego ”Klubu Sławianskaja Gostinnaja”, potem konferansjera w ”Klubie Rosyjskiej Inteligencji Miasta Wilna” i w-ce prezydenta Klubu ”Desiderija”. Poeta jest również organizatorem spotkań literackich ludzi pióra z Macierzy na Litwie. Od roku 2011 współpracuje z Sekcją Literacką MTK, czego owocem są tłumaczenia na język rosyjski i białoruski polskich poetów. Współpraca z ”Nacionalinė Knyga” przyniosła tłumaczenie wiersza litewskiego na język polski.

Aleksander Lewicki wielokrotnie występował w Polsce (Warszawa, Ciechanów, Siedlce) Białorusi (Mińsk, Postawy) oraz tam gdzie żyje – na Litwie, o czym często pisano w prasie. Wydał w Polsce 3 tomiki poezji: dwa w języku polskim (wydawnictwo SGGW w Warszawie) ”Wiersze wybrane” 2003 r. i ”Głos z Kresów Wschodnich” 2006 r., trzeci „S lubowjiu k Wam…Wasz Aleksander Lewicki” w języku rosyjskim – Mazowieckie Towarzystwo Kultury. W roku 2016-tym zawdzięczając Mazowieckiemu Samorządowemu Centrum Doskonalenia Nauczycieli (Wydział w Siedlcach) ukazał się kolejny tomikpod nazwą “Szukając błękitnej ścieżki…“. Piąty tomik autora – „Przychodzę opowiedzieć o…“ (2017 r.).

Poezja Aleksandra Lewickiego – to krzyk duszy tęskniącej za krajem, to ogromne zawierzenie Bogu, to patriotyzm, miłość, prostota, szczerość aż do bólu. Poezja serca i formy, wieczne poszukiwanie…

Najważniejsze nagrody:

• W 1995 r. pełnił dyżury przy grobie ks. Jerzego Popiełuszki w Warszawie. W 2004 r. odznaczony został medalem ”20-lecia Służby przy Grobie”
• 1996 r. – laureat konkursu literackiego w Białymstoku.
• 2001 r. – laureat na VIII Międzynarodowym Konkursie Poetów Emigrantów (Floryda – USA)
• 2014 r. – I nagroda Konkursu Literackiego im. Jana Kochanowskiego w Czarnolesie i Barcinie.
• 2014 r. – w Wilnie z rąk Pani Senator Barbary Borys-Damięckiej odebrał medal “Za Zasługi dla Mazowsza”
• 2015 r. – z rąk Pani Wiceprezydent Anny Sochackiej m. Siedlce otrzymał odznakę honorową ”Zasłużony dla Kultury Polskiej” (podpisała Pani Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego Małgorzata Omilanowska).