Jerzy Surwiło urodził się w 1941 r. w okupowanym przez Niemcy Wilnie. Ukończył Szkołę Średnią nr 19 (obecnie im. Władysława Syrokomli) w Wilnie, następnie w 1964 r. Wydział Filologii Polskiej Instytutu Pedagogicznego (obecnie Uniwersytet Pedagogiczny) w Wilnie.
Jerzy Surwiło, wilnianin z dziada pradziada, urodzony w 1941 roku. Skończył Wileńską Szkołę Średnią nr 19 (obecnie im. Władysława Syrokomli) w Wilnie, zaś w 1964 roku, po ukończeniu studiów polonistycznych, rozpoczął pracę w polskim dzienniku „Czerwony Sztandar” – dzisiejszym „Kurierze Wileńskim”. Przez ponad 30 lat był zastępcą redaktora naczelnego tego dziennika. Pracował też w piśmie „Gazeta Wileńska”, przez osiem lat był redaktorem Magazynu Kombatanckiego w polskiej rozgłośni w Wilnie „Radiu Znad Wilii”.
Był współzałożycielem Związku Polaków na Litwie (ZPL), prezesem Zarządu Miejskiego miasta Wilna ZPL, członkiem Społecznego Komitetu Opieki nad Starą Rossą i Cmentarzem Bernardyńskim, patronował budowie pomnika Adama Mickiewicza w Wilnie, przygotowywał akcję renowacji Muzeum Adama Mickiewicza, był inicjatorem upamiętnienia imienia Juliusza Słowackiego w Wilnie i na Wileńszczyźnie oraz w Warszawie.
Surwiło był także współzałożycielem Polskiej Sekcji Zesłańców przy Wileńskiej Wspólnocie Więźniów Politycznych i Zesłańców, organizacji kombatanckich – Klubu Polskich Weteranów Wojny na Litwie (żołnierzy Armii Krajowej), Dobroczynnego Stowarzyszenia Polskich Kombatantów na Litwie, Klubu „Wrzesień 39” w rejonie wileńskim.
Jest autorem blisko 20 książek, m.in. „Wileńskimi śladami Józefa Piłsudskiego”, „Spacerkiem z Marszałkiem po Żmudzi, Wilnie i Wileńszczyźnie. Zdarzenia, fakty, anegdoty”, „Zostali tu z nami na dobre i złe”, „Polska scena nad Wilią”, „To wszystko było, jest w Wilnie” i wielu innych.
Posiadał encyklopedyczną wiedzę o Wilnie. Wiedza ta była wykorzystywane do utrwalania polskich śladów na Litwie. Surwiło ustalał też nieznane jeszcze miejsca spoczynku polskich żołnierzy na terenie Wilna i Wileńszczyzny i upamiętniał je.
Surwiło był znany również jako zbieracz pamiątek historycznych, związanych z Wilnem. Ze swoich zbiorów oraz zbiorów rodzinnych przekazał bezinteresownie obrazy Józefa Piłsudskiego i Aleksandra Prystora dla Mieszkania-Muzeum Marszałka w Sulejówku. Materiały (zdjęcia, dokumenty i inne) dotyczące Ferdynanda Ruszczyca przekazał Muzeum Narodowemu w Warszawie. Wiele cennych pamiątek i materiałów Surwiło ofiarował też muzeom Henryka Sienkiewicza i Kazimiery Iłłakowiczówny w Poznaniu – a są to nieznane i mało znane zdjęcia, druki związane z tymi osobami.
Jego praca była zauważana i doceniana. Surwiło został odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej, odznaką „Zasłużony dla Kultury Polskiej”, Złotym Medalem Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej, Złotą Odznaką Honorową za zasługi społecznego ruchu muzycznego.
Zmarł niespodziewanie 24 października 2009 r. z powodu rozległego wylewu krwi do mózgu. Pochowany na cmentarzu w Kalwarii Wileńskiej.
Źródła:
www.zw.lt - archiwum wiadomości
Ostatnia aktualizacja: 24 października, 2013
